Thoenes vond zichzelf geen typische bèta. Zijn liefde voor talen was minstens zo groot. Wat hem betreft was Nederlands het belangrijkste vak op de middelbare school. Uit een onderzoek wat hij eens deed onder zijn studenten bleek dat er een grote voorspellende waarde zat in de hoogte van het cijfer voor het eindexamen Nederlands en de succeskans voor de studie scheikundige technologie. Precies formuleren en duidelijk uitleggen wat je bedoelt, daar hechtte Dick Thoenes aan. Zelf sprak hij meerdere talen, waaronder vloeiend Zweeds. Hij had zichzelf als tiener, eind jaren veertig, de beginselen aangeleerd aan de hand van een LP met een Zweedse taalcursus en heeft de taal later tijdens een stage bij een Zweedse papierfabriek vloeiend leren spreken. Thoenes was verknocht aan Zweden, hij hield van de rust en van de mensen en ging er vrijwel jaarlijks op vakantie. In 1985 werd hij gekozen tot lid van de Royal Swedish Academy of Engineering Sciences in Stockholm, iets waar hij heel trots op was.

Thoenes had vaak een eigen kijk op zaken die hij niet onder stoelen of banken stak. Zo waarschuwde hij eind jaren zeventig van de vorige eeuw al voor het toen nog onbekende gevaar van roken en kon hij fel van leer trekken in de klimaatdiscussie. Hij schroomde niet om klimaatmodellen openlijk in twijfel te trekken, hetgeen hem op veel kritiek kwam te staan. Mensen die hem goed kenden noemden hem extreem rationeel maar ook een man met  karakter en een brede belangstelling.
Afgelopen oktober overleed hij in zijn woonplaats Den Haag. Dick Thoenes werd 88 jaar.
(JWT)